de Drakensbergen

Als eerste natuurlijk voor iedereen de beste wensen voor het nieuwe jaar. Voor ons is vandaag de laatste echte vakantiedag in Zuid Afrika aangebroken. Morgen reizen we naar Johannesburg en vandaar vliegen we naar Dubai. Ben benieuwd hoe het daar is.
Nadat we uitgezwaaid werden door Albert en Ciska in St. Lucia zijn we door gereden via Durban naar Howick. Dit ligt in het zuidelijke gedeelte van de Drakensbergen. Een snelle autoreis want her grootste gedeelte rij je over een tolweg, zonder potholes. Dit zijn de bekende grote gaten in de weg, inmiddels weet William ze goed te ontwijken.
Onderweg begon het weer steeds slechter te worden en de temperatuur te dalen. Grrr reden wij daar in onze korte broek. Het Old Haliwell Country Inn kan zo in elke Engelse serie worden opgenomen. Het was op een moment zo lachwekkend,kwam ook door de kou dat ik de slappe lach kreeg en nooit meer kon ophouden. Ik moest me schamen van Lau en William. Afin onze kamer was koud en kil dus hebben we de open haard aangemaakt. In het hotel hoorde je de hele avond Cliff Richard, Frank Sinatra etc. Er was een Engels man als bediende, slechtziend als hij een glas vol schonk dan was dat op nog geen 2cm van zijn ogen. Hij stond ook steeds van uit het niets achter ons. En toen begon hij ook nog eens over geesten. Helaas door het weer konden wij alleen wat rondrijden in de omgeving en kwamen we nog een jakhals tegen.
'S nachts wel lekker geslapen met een knisperend haardvuur.
De volgende morgen gingen we de uitdaging aan, ondanks William zijn hoogtevrees gingen we een Canoopy tocht doen. We hadden dit gereserveerd bij Karkloof Canopy. En je gaat via 8!!! Plateaus abseilen in een harnas aan staalkabels over het woud. Eerst wordt je met een terreinwagen met 8 personen naar de top gebracht. Wij hadden een leuk gezin uit Durban als gezelschap. Dan kom je op een plateau en moet je dus daar vanaf de diepte in. Nou dat vergt wel moed hoor. Zweet handjes en bij je eerste rit zie je dus niets van de omgeving. Daarna ging het beter bij ons alle drie, maar telkens als je weer van een ander plateau af ging met bijv. een waterval onder je, had je toch weer even trillende benen. Helaas ging het bij mij een beetje mis bij de 3e aankomst. Ik had niet in de gaten dat mijn hoofd met helm op mijn kop, te dicht bij de afremkabel kwam. Klap tegen mijn ooglid en wenkbrauw. Hierdoor nu even geen oogschaduw nodig. Eerst een grote buil en nu alles blauw. Gelukkig niet erger. Gewoon doorgegaan want je kunt nu eenmaal niet terug, en we vonden het fantastisch. Echt een leuk gezinsuitje.
Daarna in drie uur doorgereden naar Montusi Mountain Lodge. Midden in de Drakensbergen. Hier hebben we oud en nieuw gevierd. Eerst een borrel met hapjes en daarna een diner. Daarna werd er gedanst. Helaas het was zo saai dat wij om 23.00 uur naar onze lodge zijn gegaan. Met een glaasje appelcider, de klok op de iPad om af te tellen en op de iPhone you tube met ABBA's happy newyear, oja en wij in onze badjas zijn we het nieuwe jaar ingegaan. En vandaag houden we een rustdag en gaat William eindelijk vliegvissen